Davet...

Ne zamandır şiir okumuyordum. Halbuki üniversite yıllarım şiir okumakla geçti, tabi edebiyatçı olmamın da bir katkısı oldu şiiri sevmekte. Ama hayat uğraşısı bizi unuttuğumuz bazı güzelliklerden uzaklaştırıyor. 
Bloğu açmadan önce ilk takibimi onun sayfasında yaptığım, bana bu güzel şiiri okutan Gizem'e-Giz'li Teras'a çok teşekkür ederim. Bugünümüzde ihtiyacımız olan tek şey Nazım'ın söylediği şey galiba...Bu memleket bizim...(Aslında Nazım hakkında da uzun uzun yazmak gerek, bilinen milliyetçilerden daha da milliyetçi olduğunu vurgulamak gerek ama neyse bir gün onu da yazarız)
Kaynak:http://www.gizliteras.com/2014/03/davet.html

Dörtnala gelip Uzak Asya'dan

Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan

                               bu memleket, bizim.

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak

ve ipek bir halıya benziyen toprak,

                               bu cehennem, bu cennet bizim.

Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,

yok edin insanın insana kulluğunu,

                               bu dâvet bizim....

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür

ve bir orman gibi kardeşçesine,

                               bu hasret bizim...  (Nazım Hikmet Ran – Davet)