İkinci Kalbimin Sesi

Merhabalarrr

Biliyorum bu aralar giremiyorum bloğuma ve yeni şeyler hazırlayıp sizlere de sunamıyorum. Bunun hayırlı ve mutlu bir nedeni var. Tam 11 haftalık oldu. Gerek mide bulantısı-ölçülü çok şükür- gerekse radyasyondan olabildiğince kaçmamdan dolayı boşladım severek açtığım mutfağımı. Yemek yapmıyor muyum- tabi ki de yapıyorum. Ama fotoğraf çekme, bloğa koyma, yazı yazma gibi işlere sıra gelince birden halsizleşiyorum. Zaten bu aralar yeni şeyler de deneyemiyorum. Bir ara yemek programlarına ve sitelere bile bakamıyordum mide bulantısından. Çocukluğumdan beri sevdiğim yemek yapanları izleme işinden uzak kalmak ne demektir? Sadece benim gibi olanlar bilir yani:))

Aslında yazmak istediğim bu müjdeli haberi vermek değildi, birden artık herkese duyurmak istediğimi hissettim ve parmaklarıma bu sefer dur diyemedim. Önden 2 aylık düşüklerim olunca- ikincisi beni benden alıyordu gerçek manada- tedirgin oluyorum duyurmak adına. Malum düşük yaptım demek çok zor bir kadın için bu zamana kadar çok az şey kaybetmiş birisi olarak. Vardır insanın hayatında böyle kayıpları. Ve ben keşke daha önce yaşasaydım diyorum. Çünkü çok şey öğrettti bana bu kayıplar: hamdım, piştim; daha yanamadım:)))Hem kalp sesi duyulan bu mikron bedenlerin seni öbür dünyada bekleyecek, sevap hanene bir artı daha koyduracak olması da insanı mutlu etmiyor da avutuyor. Şimdi yeni bir umut yeni bir kalp sesinin bedenimde dolaşıyor olması geçmiştekilere daha iyi gözle bakmamı sağlıyor. Mucizeyi yaşatıyorum ve dualarınıza ihtiyacım var. Bol bol dua edin bana ve benim gibi minik bedenlere zorlukla ulaşanlara. Çünkü biliyorum ki bu zamana kadar duayla ayaktaydım, duayla da yaşayacağım ve yaşatacağım miniğimi.

Hepinize sevgiler...Hoşça-kalın